Μέρα ποίησης, μέρα ανάσας

Η μέρα της ποίησης ( που τη γιορτάσαμε μια βδομάδα μετά λόγω απεργίας) μας άνοιξε την όρεξη να βλέπουμε το σχολείο μας πιο συχνά στα γιορτινά του:

Την καλημέρα σε όλα τα παιδιά την είπαν στίχοι τοποθετημένοι σε όλα τα θρανία.
Μαζί κι η πρόσκληση συμμετοχής στο διαγωνισμό "βρες τους ποιητές": Σε ποιους ανήκουν οι στίχοι που είναι γραμμένοι στο δελτίο συμμετοχής; Αν γυρίσεις το σχολείο, ψάξεις καλά σε όλες τις γωνιές, κάπου θα τους δεις να είναι ...(σ)τοιχοκολημένοι:

στις σκάλες, σε πόρτες,

στο φιλέ του πινγκ πινγκ, σε κουρτίνες,

καλοριφέρ, κάδους, ρολόγια ασφαλειών, παντού, τέλος πάντων.

( Λοιπόν, είχαμε 34 συμμετοχές και ... 23 νικητές!)

Στην είσοδο ταμπλό με μικρά αφιερώματα σε ποιητές,

τραπέζια κι τραπεζάκια με προσφερόμενα ποιήματα και βιβλία για κάθε γούστο,

στο ...video wall ο Μίκης στα καλύτερά του τραγουδούσε μελοποιημένη ποίηση,

ένα ταμπλό περίμενε πάντα να γεμίσει με στίχους ( βρήκε μια γωνιά κάτω κάτω κι η Μαρία),

στην αίθουσα εκδηλώσεων άλλη προβολή με οπτικοποιημένα ποιήματα,

αλλά και στις αίθουσες ... ποιητικές έφοδοι μετά μουσικής και απαγγελίας.

Ένα τεράστιο ευχαριστώ στα παιδιά που βοηθήσατε - χωρίς εσάς τίποτα.

Λοιπόν, καλά ήτανε;