Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Αν, Ράντγιαρντ Κίπλινγκ



Αν μπορείς στην πλάση τούτη να περιφρονείς τα πλούτη 
κι αν οι έπαινοι των γύρω δεν σου παίρνουν το μυαλό, 
αν μπορείς στην τρικυμία να κρατήσεις ψυχραιμία, 
κι αν μπορείς και στους εχθρούς σου να σκορπίσεις το καλό, 
αν μπορείς με μιας να παίξεις κάθε τι που 'χεις κερδίσει, 
στην καταστροφή ν' αντέξεις και να δώσεις κάποια λύση, 
αν μπορείς να υποτάξεις πνεύμα, σώμα και καρδιά 
αν μπορείς όταν σε βρίζουν να μην βγάζεις τσιμουδιά, 
αν μπορείς στην καταιγίδα να μη χάνεις την ελπίδα, 
κι αν μπορείς να συγχωρήσεις όταν σ' έχουν αδικήσει, 
αν μπορέσεις τ' όνειρό σου να μη γίνει ο όλεθρός σου, 
κι αν μπορέσεις ν' αγαπήσεις όσους σ' έχουνε μισήσει, 
αν μπορείς να είσαι ο ίδιος στην χαρά και στην οδύνη, 
αν η πίστη στην ψυχή σου μπρος σε τίποτα δεν σβήνει, 
αν μιλώντας με τα πλήθη τη συνείδηση δεν χάνεις, 
αν μπορέσεις να χωνέψεις πως μια μέρα θα πεθάνεις, 
αν ποτέ δεν σε μεθύσει του θριάμβου το κρασί, 
αν στα ψέματα των άλλων δεν λες ψέματα κι εσύ, 
αν μπορείς να μη θυμώνεις, αλλά μήτε και να κλαις 
όταν άδικα σου λένε πως εσύ μονάχα φταις. 
Αν μπορείς με ηρεμία δίχως νεύρα ή δυσφορία 
και τα ίδια σου τα λόγια να τ' ακούς παραλλαγμένα, 
αν μπορείς κάθε λεπτό σου να 'ναι μια δημιουργία 
και ποτέ σου να μην μένεις με τα χέρια σταυρωμένα. 
Αν οι φίλοι σου κι οι εχθροί σου δεν μπορούν να σε πληγώσουν 
αν οι σχέσεις με μεγάλους τα μυαλά δεν σου σηκώνουν 
αν τους πάντες λογαριάζεις μα ...; κανένα χωριστά, 
αν μπορέσεις να φυλάξεις και τα ξένα μυστικά ...; 
Έ! Παιδί μου τότε ...; 
Θα μπορέσεις ν' απολαύσεις όπως πρέπει τη ζωή σου ...; 
Θα 'σαι άνθρωπος σπουδαίος κι όλη η γη θα 'ναι δική σου! 

(Ρd Κίπλινγκ, Άγγλος ποιητής & πεζογράφος 1865-1936, Βρ. Νόμπελ 1907)


Οφείλω να δηλώσω, πως όταν πρώτη φορά διάβασα το συγκεκριμένο ποίημα, με ενθουσίασαν πραγματικά, όχι μόνο οι ιδέες του ποιητή για τη ζωή -οι οποίες είναι φοβερές-, αλλά και ο τρόπος και η μελωδικότητα με την οποία καταφέρνει να τις παρουσιάσει. Επειδή λοιπόν αυτή η ευρύτερη σκέψη του Κίπλινγκ παρέμεινε στη μνήμη μου, σκέφτηκα να σας την παρουσιάσω και να σας ζητήσω να μοιραστείτε τη γνώμη σας στη μικρή μας παρέα...

15 σχόλια:

  1. Μου θύμισε διαβάζοντάς το λίγο από τον Πατρίκιο. (εδώ απόσπασμα από το ποίημά του: http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=726063). Μόνο που εκείνος μιλά για την ποίηση και όχι τη ζωή (κοντά είναι!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλς, δε μου "βγαίνει" η παραπομπή και δε φαντάζομαι σε ποιο ποίημα του Πατρίκιου αναφέρεσαι ( αν και είναι ωραία πρόκληση να το ανακαλύψουμε!)

      Διαγραφή
    2. "Ἐκεῖ ποὺ ξανασκέφτεσαι ἂν γίνεται οἱ ἄνθρωποι
      νὰ σμίξουν
      ὄχι μόνο τὴν ὥρα μιᾶς ἐπικείμενης καταστροφῆς
      ἀλλὰ καὶ μέσα στὴ βολὴ τῶν ἥσυχων ἡμερῶν τους
      ἂν γίνεται νὰ συναντηθοῦν οἱ φίλοι ποὺ ἔχουνε ξεκόψει
      ὄχι μόνο στὴν ἔξαρση τῶν λυτρωτικῶν τους ὁραμάτων
      ἀλλὰ καὶ μέσα στὴν τριβὴ ἀτομικῶν ἐπιδιώξεων
      ἂν γίνεται οἱ ἄλλοι νὰ χωρέσουν στὸν προσωπικό σου
      χρόνο
      μαζί τους νὰ μονοιάσεις μὲς στὸν ἀπόρρητό σου χῶρο
      ἂν γίνεται μονάχος σου νὰ βρεῖς ἕναν καινούργιο φίλο
      ἀνάμεσα σ’ ἐπιθετικοὺς γνωστοὺς καὶ προσηνεῖς
      ἀγνώστους
      ἂν γίνεται νὰ συμπορευτεῖς μὲ τοὺς παντοτινοὺς χορτάτους
      ποὺ τώρα κόπτονται γιὰ ἐκείνους ποὺ πεινοῦν
      ἐκεῖ ποὺ ἀναλογίζεσαι ἂν μπορεῖς ἀκόμα ν’ ἀπευθύνεσαι
      σὲ ὅσους ἀπορρίπτουν πρὶν κὰν ἀκούσουνε τὰ λόγια σου
      νὰ μὴν σιωπᾶς μπροστὰ σ’ αὐτοὺς ποὺ δὲν θέλουνε νὰ ξέρουν
      πὼς ὅλοι μαζὶ βαδίζουμε πρὸς τὸν θάνατο
      ἐκεῖ ποὺ προσπαθεῖς νὰ μεταπείσεις ὅσους ἀρνιοῦνται
      πὼς ἡ ζωὴ εἶναι ἀπὸ μόνη της ἕνα θαῦμα...

      Ἐκεῖ ἀπάνω σὲ βρίσκει ἡ ποίηση..."

      Διαγραφή
    3. Α, ευχαριστώ! Έχεις πολύ δίκιο. Εκτός του ότι είναι πολύ ωραίο, έχει ..εκλεκτική συγγένεια και με το δικό μας.

      Διαγραφή
  2. Ψάχνοντας βρήκα και μια παρωδία του Βάρναλη πάνω στο συγκεκριμένο ποίημα. Παραθέτω το σύνδεσμο στο οποίο υπάρχει αμετάφραστο και το Αν :

    http://pteroen.wordpress.com/2012/01/05/%CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%82-%CE%B2%CE%AC%CF%81%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%89%CE%B4%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD/

    (ίσως Διονύση να μπορείς να μας πεις κάτι παραπάνω για τον Βάρναλη :D )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, ναι, ωραία είναι η παρωδία του Βάρναλη. Αν και ο τελευταίος στίχος στην ουσία αίρει το χαρακτήρα της παρωδίας. Είχε κι αυτή την πλευρά ο Βάρναλης. Στην επταετία μέχρι και την ελευθερία με τον τρόπο του εθνικού μας ύμνου διακωμώδησε, έτσι που την είχαν καταντήσει οι συνταγματάρχες.

      Να κάνουμε μιαν ανάρτηση για τον Βάρναλη. Μέχρι τότε, θα μπορούσαμε να διαβάσουμε ένα ποίημά του καθόλου σατιρικό και εξαιρετικά γήινο και τρυφερό), τη "Μάνα του Χριστού" κι από τα βιβλία του την αληθινή απολογία του Σωκράτη και το Φως που καίει.

      Αλς, η τάξη σε ευχαριστεί πολύ πολύ για τον εμπλουτισμό του μαθήματός μας - αχ, αυτοί οι νέοι φιλόλογοι:-)

      Διαγραφή
    2. Τα βιβλία τα είχαμε "ξεφυλλίσει" στη σχολή και όντως είναι όμορφη η γραφή του εκεί..
      Τελευταία ερώτηση για Βάρναλη γιατί είμαι εκτός θέματος: Για τη διακωμώδηση σε ποιο ποίημά του αναφέρεσαι; Το "Εθνική αναξιότης"; γιατί δεν έχω κάποιο άλλο υπόψιν. Αν πρόκειται για κάποιο άλλο στείλε ένα λινκ αν το βρεις.

      Διαγραφή
    3. Λέω αυτό, Αλς:

      Η λευτεριά του Σολωμού

      Πώς του σπαθιού σου στόμωσεν η κόψη
      κ πώς μετράς τη γη με ανύπαρχτη όψη;
      Κλεισμένη στων Ελλήνων τα ιερά
      τα κόκαλά μας, σκούζε, Λευτεριά.

      Αιώνες σε κρατάνε φυλακή
      οι αφεντάδες σου ξένοι κ δικοί
      Και σ’ αμολάνε λίγο, άν είναι χρεία
      να πνίξεις αλλωνών ελευθερία!
      (Κώστας Βάρναλης, 28-11-1973)

      (παρατήρησε την ημερομηνία..)

      Διαγραφή
    4. Ναι την πρόσεξα. Τότε δεν πρόκειται απλά για διακωμώδηση αλλά περισσότερο για αλήθεια και πικρία.
      Ευχαριστώ δεν το ήξερα!

      Διαγραφή
  3. Ωραία επιλογή για ανάρτηση, Βασιλική, ευχαριστούμε.
    Αυτή μάλιστα την έμμετρη απόδοση δεν την ήξερα.

    Φαίνεται να ζητάει ...ένα κάρο προϋποθέσεις ο Κίπλινγκ από το γιο του, για να καταφέρει αυτός να γίνει Άνθρωπος στη ζωή του. Όμως, στην ουσία αναφέρεται στην καλλιέργεια της ψυχής και του πνεύματος, στη διαμόρφωση ενός ανθρώπου με ισχυρό αξιακό σύστημα. Τι λες, εφικτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε, η αλήθεια είναι, πως δεν γνωρίζω αν αυτά που ζητάει ή προτείνει ο Κίπλινγκ είναι εφικτά, αλλά ξέρω ότι αν όλοι οι άνθρωποι έκαναν έστω και μία μικρή προσπάθεια να προσεγγίσουν τις αξίες που μας παρουσιάζει, ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος. Γιατί σίγουρα το να πραγματοποιήσουμε όλα όσα λέει το ποίημα είναι πολύ δύσκολο, όμως ίσως κάποια από αυτά να μας εκφράζουν και για αυτόν τον λόγο, να μπορούμε να τα εφαρμόσουμε.

      Διαγραφή
    2. Βρε Βασιλική, με τον τρόπο που μου απαντάς πολλές φορές με κάνεις να καταλαβαίνω πως έχω θέσει λανθασμένα την ερώτηση..
      Έχεις πολύ δίκιο, νομίζω. Ας είναι η πορεία μας προς τα εκεί, ακόμα κι αν δεν μπορούμε να τα φτάσουμε όλα..

      Καλή βδομάδα, ε;

      Διαγραφή
    3. Τι ακριβώς εννοείται, κύριε Μάνεση;

      Διαγραφή
    4. Ρώτησα αν αυτά που ζητάει το ποίημα είναι εφικτά και εσύ απαντώντας με έκανες να καταλάβω πως κι αν δεν είναι όλα, ή τουλάχιστον όλα μαζί, εφικτά,όμως κάποια μπορούμε να τα επιδιώξουμε και να τα πετύχουμε. Είχα θέσει λάθος, δηλαδή, την ερώτηση, Βασιλική! Με διόρθωσες, πώς το λένε;;

      Διαγραφή
  4. Ααααα, δεν το κατάλαβα. Πάντως η απάντηση ισχύει. Νομίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

γράψτε μας κάτι