Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Ο μικρός Πρίγκιπας!

Ο μικρός Πρίγκιπας, μια νουβέλα με μορφή παραμυθιού!
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα και το βιβλίο: Συγγραφέας του βιβλίου ο Γάλλος  Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ (29 Ιουνίου 1900- 31 Ιουλίου 1944). Γάλλος συγγραφέας ο οποίος έγινε γνωστός για το έργο του ο Μικρός Πρίγκιπας.
 Η υπόθεση του βιβλίου ειναι φανταστική. Το θέμα του βιβλίου είναι το εξής: ο αφηγητής πέφτει με το αεροπλάνο του -που έχει πάθει βλάβη- στην έρημο. Εκεί συναντά ένα ασυνήθιστο παιδί (το Μικρό Πρίγκιπα), γνωρίζονται και γίνονται φίλοι. Ο αφηγητής μαθαίνει πολλά από τον καινούργιο του φίλο. Ο καινούργιος του φίλος σιγά-σιγά τού διηγείται την επίσκεψή του σε άλλους πλανήτες, όπου υπάρχουν άνθρωποι ματαιόδοξοι αλλά και κάποιοι (ελάχιστοι) περισσότερο "ανθρώπινοι". Δεν ξεχνάει ποτέ και με τίποτα τις ερωτήσεις που έχει υποβάλει, ενώ ο ίδιος, αντίθετα, δεν συνηθίζει ν' απαντάει στις ερωτήσεις των άλλων.

Και να κάποια αποσπάσματα απο το βιβλίο (ίσως και τα πιο χαρακτηριστικα)



-Θα ήταν πιο καλά να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα, είπε η αλεπού. 
Αν έρχεσαι, λόγου χάρη, στις τέσσερις το απόγευμα, εγώ θ' αρχίζω απο τις τρεις να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα, τόσο εγώ θα νιώθω πιο ευτυχισμένη. Στις τέσσερις πια, δε θα μπορώ να καθίσω και θα τρώγομαι' θα ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε και να'ναι, δε θα ξέρω πότε ποιά ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα καλά της..Σ' όλα χρειάζεται κάποια τελετή.
-Τι είναι τελετή; Είπε ο μικρός πρίγκιπας;
-Ειναι και αυτό κάτι που παραμελήθηκε, είπε η αλεπού. Ειναι αυτό που κάνει τη μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, τη μια ώρα με τις άλλες ώρες.[..]


- Σώπασε η αλεπού και κοίταξε πολλή ώρα το μικρό πρίγκιπα.
 - Σε παρακαλώ..., ημέρωσέ με, του είπε!  - Θέλω βέβαια, της αποκρίθηκε ο μικρός πρίγκιπας, μα δε με παίρνει ο καιρός. Έχω ν' ανακαλύψω φίλους και πολλά πράματα να γνωρίσω.

   - Δε γνωρίζει κανείς παρά τα πράματα που ημερώνει, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίσουν τίποτα. Τ' αγοράζουν όλα έτοιμα στα εμπορικά. Καθώς όμως δεν υπάρχουν εμπορικά που πουλάνε φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θες ένα φίλο, ημέρωσε με!
  - Τι πρέπει να κάνω;, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
  - Πρέπει να έχεις μεγάλη υπομονή, αποκρίθηκε η αλεπού. Θα καθίσεις πρώτα κάπως μακριά μου, έτσι στο χορτάρι. Εγώ θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου κι εσύ δε θα λες τίποτα. Τα λόγια είναι που κάνουν τις παρεξηγήσεις.   Αλλά, κάθε μέρα, θα μπορείς να κάθεσαι λιγάκι πιο κοντά...[..]

- Αχ, είπε η αλεπού… Θα κλάψω.
- Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ όμως ήθελες να σε εξημερώσω…
- Και βέβαια, είπε η αλεπού.
- Όμως θα κλαις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Και βέβαια, είπε η αλεπού.
- Επομένως δεν κέρδισες τίποτα
- Κέρδισα, είπε η αλεπού, κέρδισα το χρώμα του σταριού.

--Αντίο, είπε η αλεπού. Και να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: δε βλέπεις σωστά παρά με την καρδιά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια. 

-Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια, ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
-Είν' ο καιρός που έχασες για το τριαντάφυλλό σου, που το κάνει να 'χει τόση σημασία.
-Είν' ο καιρός που έχασα για το τριαντάφυλλό μου. ..είπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
-Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού.
-Μα εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου...
-Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου... Ξανάπε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται...[..]

(Παρόλο που ειναι διαδεδομένο ως βιβλίο για παιδιά, απο πολλούς θεωρείται οτι απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους --> μικρους-μεγάλους- άλλωστε και οι μεγάλοι παιδιά ειναι κατά βάθος!-, θεωρώ πως απο αυτό το βιβλίο όσες φορές και να το διαβάσει καποιος πάντα κάτι θα έχει να κερδίσει !!! ) Ελπίζω να σας αρέσει!!!

21 σχόλια:

  1. Μαρία! Πρέπει να ομολογήσω ότι παρ'όλο που μου είχαν αγοράσει το συγκεκριμένο βιβλίο όταν ήμουν μικρή, δεν αφιέρωσα ποτέ χρόνο να το διαβάσω...Τώρα, όμως, βλέπω τι έχασα... Από τα αποσπάσματα και μόνο διακρίνεται το ''βάθος'' του βιβλίου. Φαίνεται να καταπιάνεται με θέματα πέρα από την παιδική επιστημονική φαντασία και να προσπαθεί να τονίσει αξίες που έχουν χάσει την...αξία τους στην κοινωνία που ζούμε.
    Πιο συγκεκριμένα (θα αναφέρω τι μου κέντρισε την προσοχή) υπογραμμίζει τη σημασία του να διαθέτει κάποιος υπομονή και να ''στέκεται'' στα πράγματα χωρίς απλώς να τα παρατηρεί επιφανειακά, κάτι που στην εποχή της βιασύνης κοντεύει να εκλείψει...Σήμερα όλοι τρέχουν να προλάβουν τις υποχρεώσεις τους και σχεδόν κανένας δεν αφιερώνει τον πολύτιμο χρόνο του για να εμβαθύνει στην οπτική του γωνία. Να δει τα πράγματα όχι για τα πράγματα αλλά για τα συναισθήματα που κρύβονται πίσω τους...
    Ένα απόσπασμα φανερώνει επίσης τη σπουδαιότητα της οποιασδήποτε εμπειρίας στη ζωή μας, ακόμα και αν είναι φευγαλέα! Απίστευτο ή όχι, από μια γνωριμία μέχρι μια δυσάρεστη κατάσταση στην οποία υποβαλλόμαστε κερδίζουμε κάτι! Όσο ζούμε η προσωπικότητά μας διαμορφώνεται και εξελίσσεται από κάθε ερέθισμα που απαντούμε. Επομένως, ακόμα και αν μια εμπειρία ή και μόνο το τέλος της είναι αποδεδειγμένο ότι θα μας στεναχωρήσει πρέπει να την καλωσορίζουμε και να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε όσα περισσότερα θετικά από αυτήν μπορούμε ( το λέω μπας και το χωνέψω και εγώ..). Στο κάτω-κάτω η ζωή είναι μία, ας την ζήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα μπορούμε!
    Μήπως τελικά το βιβλίο αυτό απευθύνεται περισσότερο σε ενήλικες και έκανα καλά που δεν το διάβασα τότε;;;

    Φοβερή ανάρτηση Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λέω πως τα καλά παραμύθια απευθύνονται σε όλους, Φωτεινή. Στο τμήμα σου δεν προλάβαμε να διαβάσουμε δείγματα παραμυθιών που μοιάζουν να είναι πιο χρήσιμα και γοητευτικά για τους μεγάλους. Ξεκινήσαμε από την "Ιστορία του σαλιγκαριού που ανακάλυψε το νόμο της βραδύτητας", περάσαμε στο Μικρό Πρίγκιπα και είδαμε και το "Νησί των πιγκουίνων" του Ανατόλ Φρανς - αυτό γραμμένο εξαρχής για μεγάλους, αλλά με τη μορφή του αλληγορικού παραμυθιού.
      Είναι έτσι η φύση τους που μπορούν να προσφέρουν μεγάλο πλούτο.

      Διαγραφή
  2. Φωτεινή μου καταρχάς σε ευχαριστώ πολυ για τα καλά σου λόγια. Βέβαια νιώθω πως οτι και να σχολιάσω ειναι λίγο διότι το σχόλιο σου τα λέει όλα (μη σου πω και καλυτερα απο την ανάρτηση). Πράγματι θα με βρεις συμφωνη πως με τον τρόπο που ζουμε έχουμε ξεχάσει λίγο πολύ να ψάχνουμε σε βάθος τα πράγματα, γενικά και κοιτάμε μόνο την επιφάνεια πολλές φορές (όμως αυτό δεν πρέπει να αλλάξει κάποια στιγμη;!)
    Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και πάλι και όπως είπα το σχόλιο σου με ενθουσίασε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παραλές...Επειδή με έπιασε η πολυλογία μου και έγραψα ένα κατεβατό δεν σημαίνει ότι αυτά που γράφω είναι σωστά ή επαρκή ή ότι πρέπει να γίνονται ακρίτα αποδεκτά, οπότε γράψε και εσύ τις δικές σου παρατηρήσεις!
      Το ότι αντιμετωπίζουμε ''ρηχά'' τον κόσμο γύρω μας και ενδιαφερόμαστε πιο πολύ για το φαίνεσθαι παρά για το είναι ( όπως λέει και ο Μαντίθεος :P) αποτελεί δυστυχώς ένα γεγονός. Δεν θέλω να ακουστώ απαισιόδοξη αλλά η ολική αλλαγή αυτής της νοοτροπίας απαιτεί μεγάλη προσπάθεια που μερικοί δεν βρίσκουν τον λόγο να καταβάλλουν...Υπάρχει άραγε λόγος;;;
      Χαίρομαι που σε ενθουσίασα :P!!!

      Διαγραφή
    2. Όπως και στην τάξη: Αυτά που λέτε δίνουν αφορμή για πολλές συζητήσεις, ακόμα κι αν μας πηγαίνουν αλλού. Ας πούμε, αυτό το τελευταίο, Φωτεινή, για την προσπάθεια που μερικοί δε βρίσκουν το λόγο να καταβάλλουν, θα συμφωνήσουμε. Δημιουργείται το ερώτημα όμως για όσους βρίσκουν το λόγο: Δεν αξίζει να την καταβάλλουν; "Δεν γνωρίζει κανείς παρά τα πράγματα που ημερώνει", λέει η αλεπού. Μήπως αυτό μας λέει; Πόσο αξίζει η επίπονη διαδικασία της "εξημέρωσης"; Πόσο αξίζει η διαδρομή που σε πολλούς φαντάζει δύσκολη ή και αποτρεπτική;

      Διαγραφή
    3. Μια μικρή εκθεση!! Χμ! Και τα δυο σχολια είναι πράγματι αφορμή για να αναρωτηθεί κανείς είτε για ποιο λόγο υπάρχουν άνθρωποι που τελικά καταβάλλουν την προσπάθεια να προσεγγισουν τον αλλον χωρίς να στεκονται στην επιφάνεια αλλά και για εκείνους που τελικά σταματούν εκεί. Για εκείνους που μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων πιστεύω πως δεν υπάρχει κάποιος λόγος ή πιο συγκεκριμένα θεωρώ πως υπάρχει ο προφανής, ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕΙ. Ποιος ο λόγος δηλαδή να κάτσει καποιος να ασχοληθεί με το τι νιώθει ο άλλος τη στιγμή που το κύριο μελημα του είναι ο ίδιος του ο εαυτός;
      Για να μην παρεξηγηθούν αυτά που γράφω δεν εννοώ φυσικα πως είναι σώφρον να ασχολούμαστε μονο με τους άλλους και να παραμελούμε τον εαυτό μας, όμως ναι όπως λεει και στο κείμενο «Καθώς όμως δεν υπάρχουν εμπορικά που πουλάνε φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους». Ίσως εκεί τελικά «πατάνε» οι άνθρωποι, στο γεγονός ότι και εκείνοι έχουν ανάγκη έναν φιλο όπως όλοι..έτσι παρά τις «δυσκολίες» που θα αντιμετωπίσουν τελικά προσπαθούν να «ημερώσουν» τον αλλον. Και ακόμα πιο αξιέπαινο και θαυμαστό είναι πως δεν τα παρατάνε και προσπαθούν να καταλάβουν τον άλλον παρόλα τα «στοπ» που μπορεί να τους βάζει ο άνθρωπος που εχουν απέναντί τους.
      Βέβαια μακάρι να ήταν έτσι η πλειοψηφία των ανθρώπων, όπως είπε και η Φωτεινή χωρίς να φανώ και εγώ απαισιόδοξη, οι πιο πολλοί άνθρωποι δεν προτίθενται να αλλάξουν την «κοσμοθεωρία» τους προκειμένου να κάτσουν να ασχοληθούν με τον άλλον, έτσι που στο τέλος είσαι φίλος με κάποιον αλλά στην ουσία δεν ξέρει τίποτα ο ένας για τον αλλον...
      Α και Φωτεινή μια επισήμανση, ανέφερες πριν το όνομα Μαντίθεος (κάνε μου τη χάρη και μη το ξανακούσω γιατί παθαίνω μια κρίση πανικού!! :-) )

      Διαγραφή
    4. Με όλη αυτή την προσπάθεια, που γράφεις, να προσεγγίσουμε τον άλλο, δε φτάνουμε και στην αγάπη; Και δεν αξίζει αυτό; ( Θυμάσαι το "ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο", ε; Ας βάλουμε κι άλλο τεστάκι: Αυτός ο στίχος έχει ειπωθεί από τους Πυξ λαξ, αλλά από πού προέρχεται;)

      Όσο γι' αυτόν τον Μαντίθεο ( ωχ! το είπα!), τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει..

      Καληνύχτα!

      Διαγραφή
    5. Κανονικά δεν πρέπει να σας ξαναμιλήσω διότι αναφέρατε αυτό το όνομα... :-( οκ το προσπερνάω!!!! Και επειδή βλέπετε πόσο μου αρέσουν τα τεστάκια..απαντάω. Αν πληροφορήθηκα σωστα οι στίχοι ειναι της Μάρως Βαμβουνάκη, σωστα;;; (Μήπως να μην έρθω την Πεμπτη να γράψω;;;)
      Ναι σίγουρα μέσα απο όλη αυτή τη διαδικασία φτάνουμε και στην αγάπη που σίγουρα αξίζει και αυτός ειναι απο μόνος του λογος που μπορεί να μας δώσει ώθηση να προσπαθήσουμε!!!!
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
    6. Αμάν, ρε Μαρία, όλα τα βρίσκεις;!

      Ναι, δικαιούσαι μια τιμητική απουσία στο διαγώνισμα της Πέμπτης. Μπορείς να απουσιάσεις και μετά, σε άλλη ημερομηνία, να έρθεις να γράψεις ΜΟΝΗ σου ΕΣΥ κι ο Μ (ωχ! πάει να μου ξεφύγει!) !!

      Διαγραφή
  3. Μαρία, πολύ ωραία η ανάρτησή σου. Η αλήθεια είναι ο μικρός πρίγκιπας πρέπει να συνοδεύει κάθε μικρό παιδί στην πορεία προς την ωρίμανση του.
    Προσωπικά, το αγαπημένο μου σημείο είναι όταν η αλεπού αποκαλύπτει στον μικρό πρίγκηπα πως για να δει ειλικρινά θα πρέπει να κοιτάξει μέσα από την καρδιά του. Γιατί όταν κανείς πετυχαίνει να αντιμετωπίσει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο, τότε έχει πραγματοποιήσει τον σκοπό ύπαρξής του. Διότι για να γνωρίσουμε τον άνθρωπο που στέκεται απέναντί μας δεν αρκεί μια στιγμή αλλά μια αιωνιότητα. Εντάξει, ίσως το παράκανα λιγάκι, αλλά πιστεύω πως μόνο μετά από πολύ καιρό και μόνο με την οπτική της καρδιάς μπορούμε να πούμε πως ξέρουμε κάποιον σε βάθος ώστε να μπορούμε να τον εμπιστευτούμε.
    Αυτά είχα να πω. Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα, Μαρία, παιδιά!

    Τι ωραία επιλογή, Μαρία! Άσε που κάνεις καλό και στη φιλενάδα σου, αφού της δίνεις μια ευκαιρία να διαβάσει τώρα ό,τι δε διάβασε μικρή..:-)

    Δεν έχω καμιά διάθεση να πρωτοτυπήσω. Όπως λέει κι η Βασιλική, ο μικρός πρίγκιπας με ακολουθεί στην ωρίμανσή μου ( προβλέπεται ... ατελείωτη!) και είναι ένα πολύ πολύ αγαπημένο κείμενο.

    Το απόσπασμα που κάναμε στο Β4 πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι είναι από τα καλύτερα που έχω κάνει σε κάποια τάξη. Υπάρχουν πολλά σημεία, τόσο αυτό που λέει η Βασιλική όσο και άλλα, στα οποία μέσα από τη γλύκα και την παιδικότητα του παραμυθιού, συναντάς αποστάγματα σοφίας. Τρυφερό, γλυκό, ανθρώπινο, ονειρικό.

    Να σημειώσω πως από τις εκδόσεις που έχει κάνει στα ελληνικά καλό θα ήταν να βρείτε την έκδοση με τη μετάφραση του Στρατή Τσίρκα - νομίζω υπερέχει.

    Επίσης: Ξέρετε, αλήθεια, με τι ασχολούνταν ο συγγραφέας του;

    Καλό σας απόγεμα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βασιλική δεν νομίζω να τα παραλες, όντως μάλλον τελικά δεν αρκεί ολόκληρη η αιωνιότητα να γνωρίσεις τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου, πιστεύω πως κάθε στιγμή έχεις και κάτι καινούργιο να γνωρίσεις!!!
      Κύριε Μάνεση! Το απόσπασμα που κάναμε στη τάξη, λογικά καταλάβατε πως μου άρεσε καταρχάς, και ναι σε όλο το κείμενο υπάρχει μια τρυφερότητα που ειναι ιδιαίτερα συγκινητική!
      ΥΓ: Μου κινήσατε την περιέργεια και είδα πως ο εν λόγω συγγραφέας ήταν ΠΙΛΟΤΟΣ;! Τα λέω σωστα;;;

      Διαγραφή
    2. Πιλότος, Μαρία, και, αν θυμάμαι καλά, της πολεμικής αεροπορίας κιόλας! Κι όμως, το κείμενο είναι, όπως λες, τόσο τρυφερό..

      Διαγραφή
  5. Κύριε! Φυσικά και αξίζει η αφιέρωση χρόνου στο να γνωρίσουμε καλύτερα πρόσωπα και καταστάσεις. Όπως τόνισαν λίγο-πολύ όλοι στα σχόλια, μόνο με την ''εξημέρωση'' μαθαίνουμε πραγματικά με τι έχουμε να κάνουμε. Χωρίς αυτήν εξαπατόμαστε πιστεύοντας ότι ξέρουμε...Στο κάτω-κάτω τι σημασία έχει να ζούμε αν δεν είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε ουσιαστικές σχέσεις; Ζούμε μόνο για να επιτελούμε απρόσωπες διαδικασίες σαν ρομποτάκια παραμένοντας κενοί από ''βαθύτερους'' προβληματισμούς;;;
    Μαρία! Συμφωνώ μαζί σου στο ότι για να καλείς κάποιον φίλο και να το εννοείς χρειάζεται να γνωρίζεις πράγματα για αυτόν και αυτός για εσένα, κάτι που δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τον καθένα. Όσο για τον ''ξέρεις ποιόν'' που δεν θέλεις να αναφέρω και το όνομα του ξεκινάει από Μ...αυτές τις μέρες θες δε θες μπροστά σου θα τον βρίσκεις...:P

    Καληνύχτα σε όλους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επ! Ποιος είναι αυτός που αρχίζει το όνομά του από Μ και δε θέλετε ν' ακούτε γι' αυτόν;!;! Σύμπτωση;!

      Μια χαρά τα λες, Φωτεινή. Κι αυτή η εξημέρωση είναι και το ταξίδι, πολλές φορές, για να θυμηθούμε και τον Καβάφη. Το ταξίδι που είναι ό,τι καλύτερο μας έδωσε η Ιθάκη - σχέση.

      Διαγραφή
    2. χαχαχαχαχα! Το δικό σας όνομα ξεκινάει από Δ...! Ποιό να είναι το επώνυμο του Μαντ..(μου έχει απαγορευτεί να συνεχίσω...λογοκρισία βλέπετε...!); Οι αρχαίοι άραγε είχαν επώνυμα;

      Όπως λέει και ο Καβάφης, το ταξίδι έχει πολλές φορές να προσφέρει περισσότερα από τον προορισμό( εμπειρίες, γνώσεις κλπ).
      Αν το καλοσκεφτείτε, ωστόσο, όλη η ζωή είναι ένα ταξίδι...! Ποιός είναι, όμως, ο σκοπός της;;; ( θέτω φιλοσοφικά ερωτήματα μπας και βρω απαντήσεις που να με καλύπτουν...)

      Διαγραφή
    3. Ως αρχαίος, οφείλω να σου απαντήσω ότι το επώνυμο των αρχαίων ήταν η γενική του πατρωνύμου τους. Αν δεν έφτανε αυτό, χρησιμοποιούσαν και την "καταγωγή", δηλαδή το όνομα της Φυλής ή του Δήμου τους.

      Όσο για το σκοπό της ζωής, ελπίζω να μην περιμένεις να σου αποκαλυφθεί σε ένα ιστολόγιο και δη από μένα! Άλλωστε θα ξέρεις ότι το καλό με τη φιλοσοφία είναι οι ερωτήσεις κυρίως που θέτει κι όχι οι απαντήσεις που προκύπτουν.

      Μια και το λες, πάντως, μήπως και η Ιθάκη του Καβάφη είναι κάτι άλλο παρά η αλληγορία του ταξιδιού της ζωής;

      Διαγραφή
    4. Τι μαθαίνει κανείς...!!!
      Καλές είναι και οι ερωτήσεις αλλά τις απαντήσεις πού τις βρίσκω..;;;
      Λέτε μήπως η ''Ιθάκη'' να αντιπροσωπεύει και την ολοκλήρωση της ζωής, δηλαδή το σημείο όπου έχουμε εκπληρώσει τους στόχους μας και δεν μένει τίποτα άλλο από το να πεθάνουμε;;; Και το ταξίδι προς αυτήν να είναι η ζωή, με ό,τι αυτή περιλαμβάνει (απόκτηση γνώσεων, ποικίλων εμπειριών, αντιμετώπιση δυσκολιών και διαφόρων εμποδίων);;; Από ό,τι φαίνεται δεν έχουμε την δυνατότητα να ρωτήσουμε τον Καβάφη...

      Διαγραφή
  6. Απλά το λατρεύω!! Η κολλητή μου που ζωγραφίζει τέλεια μού τον έχει κάνει ουκ ολίγες φορές. Υπάρχει σε διάφορα μέρη στο δωμάτιό μου.
    Αριστούργημα!
    Το απόσπασμα που έβαλες είναι το πιο γνωστό θεωρώ. Εμένα μ' αρέσουν εξίσου κι αλλα. Τι να λέω; μπορώ να μιλάω για ώρες για τον μικρό Πρίγκιπα!

    ΥΓ: το έχει μεταφράσει ο αγαπημένος μου Τσίρκας; ομολογώ πως δεν το ήξερα. Θα το ψάξω οπωσδήποτε.
    ΥΓ εκτός θέματος: Διονύση άρχισα να διαβάζω το Κιβώτιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μια λεπτομέρεια που θα μοιραστώ μαζί σας, γιατί ξέρω πόσο το θέλετε. Λόγω της αδυναμίας μου στον μικρό Πρίγκιπα έλεγα συνέχεια στην κολλητή μου την γνωστή ατάκα του ήρωα "ζωγράφισέ μου ένα αρνί" κι από τότε με φωνάζει Αρνί!
      Ναι και είμαι περήφανη ! :D

      Διαγραφή
    2. Γεια σου, Αλς ...ε...συγγνώμη ...Αρνί! Για το κιβώτιο περιμένουμε κρίσεις, γιατί είναι πολύ ιδιαίτερο βιβλίο, δεν είναι "εύκολο", αλλά θεωρείται πολύ ποιοτικό. Να δούμε πώς θα σου φανεί.

      ( Από μικρή φαινόσουνα ότι θα γίνεις καλή δασκάλα: Φαντάζομαι, με την επιμονή σου, η φίλη σου θα έμαθε να ζωγραφίζει, τουλάχιστον αρνιά!!) :-)

      Χαιρετισμούς.

      Διαγραφή

γράψτε μας κάτι